به گزارش شبکه ایران بر اساس خبر دریافتی، در متن این نامه خطاب به شمقدری آمده است:«متاسفانه سالهاست که شاهد خودباختگی داعیه‌داران ارزش‌ها و اصول در برابر محافل به اصطلاح روشنفکری در زمینه‌های فرهنگی،‌اقتصادی و سیاسی هستیم. داعیه‌دارانی که نه ارزش‌ها و بنیان‌های خود را به درستی شناخته‌اند و نه آداب تجدد و مدرنیته را به دقت فراگرفته‌اند و به زاغی مانند که راه رفتن خود را به سبب تقلید از یاد برده‌اند. وقتی گروه مرجع غرب و شرق باشد دیده شدن در محافل روشنفکری عقده می‌شود و باید

هر از چند گاهی شاهد ترکیدن این عقده‌ها بر سر کشور باشیم. و همه‌ی اینها در حوزه‌ی فرهنگ و به خصوص سینما شدیدتر است. از آنجایی که فضای غالب سینمای ما فضایی شیفته غرب است و آمال و آرزوهای خود را در آنجا می‌جوید، پس در این فضا خود را روشنفکر و دگراندیش نامیدن و ژست روشنفکرمابی گرفتن یک هنجار به حساب می‌آید. بنابراین این مدعیان نیز سعی می‌کنند این هنجار تبدیل به ارزش شده را در خود نهادینه کنند و در این فضا جایی برای خود باز نمایند تا بلکه آن پدرخواندگان سینما نیز عنایتی کرده و گوشه‌ی چشمی به این مدعیان نشان دهند و اینها را جزو‌ خانواده به حساب آورند.

پس بهتر است تا خوش خدمتی انجام داده و خود را آزاداندیش نشان دهند. به طور مثال فیلم‌های توقیف شده را رفع توقیف کنند. البته کسی با کوتاه‌نگری و توقیف به هر بهانه‌ی واهی موافق نیست اما سوال این است که چرا فیلمی مثل "کتاب قانون" که توقیف آن در نظام اسلامی بدیهی‌ترین امر است رفع توقیف می‌شود؟ فیلمی که سرتا پا ابتذال است.

ابتذال در محتوا،‌این فیلم اندیشه‌های پلورالیستی را در لباس دین‌گرایی ترویج و تبلیغ می‌کند. ارائه تصویری از دین آنگونه خود می‌خواهد ( و نه آنگونه که هست) و آن را که دارای مراتب عقاید، ‌اخلاق، ‌احکام است. تقلیل دادن به امری صرفا اخلاقی و البته گرفتن ژست‌های دگراندیشی و نقد ظاهر دین (هرچند بعضا به حق) و با این بهانه، استحاله باطن آن.

مذموم بودن تحجر در تفکر انقلابی بر کسی پوشیده نیست و همین بس که علمدار مبارزه با آن امام بود. اما اینکه تحجر چیست و در کجا مصداق دارد امری دیگر است. اگر قرار بود عمل به مسلمات دین (چون طهارت و حرام بودن گوشت خوک و ...) تحجر باشد که امام متحجرین آدم‌ها بود.

ابتذال در نمایش، ‌آوازه‌خوانی طولانی مدت و چند باره زن در فیلم، سکانس‌های آهسته‌ی درآوردن لباس بازیگر زن فیلم همراه با عشوه‌گری و با تاکید بر برجستگی‌های بدن او، کلوزآپ‌های متعدد از چهره زن، ارائه تصویری از لبنان‌ به عنوان مکانی مطلوب و مشروع برای عیاشی و هرزه‌گری و ... همه‌ی این‌ها باعث می‌شود که سطحی‌ترین نوع ابتذال که همان ابتذال در نمایش است در این فیلم به اوج خود برسد.

درد ما تا دیروز این بود که چرا سینمای ما دچار سکس پنهان شده است ما امروز چه سودایی سر دهیم که باید نگران آن باشیم که سکس آشکار را نمایش ندهند.

و جالب اینجا است که تمام این نقدها هم از نگاه فردی خارج از ایران، وارد می‌شود و اگر او نبود، این معضلات کشف نمی‌شد چرا که مردم ایران همگی شبیه رحمان (شوهر او) هستند، در تمام رذائل اخلاقی، آیا اینها همان تطهیر بیگانگان و الگو قرار دادن آنها نیست؟

جناب آقای شمقدری

تمام اینها مشت است نمونه خروار، حاکی از روند کلی حاکم بر سینما اگر قرار بود تفکر اومانیستی بر فرهنگ و سینمای کشور حاکم باشد. خیلی بزرگتر‌ها و با سوادتر از شما بودند که این کار را انجام دهند. مطمئن باشد که با این کارها شما را به جمع خودشان راه نمی‌دهند و آزاداندیش حساب نمی‌کنند. (اگر به این خاطر این کارها را انجام می‌دهید) و به محض کوچکترین تخلفی از آرمان‌هایشان ،‌پاسخ‌تان را می‌دهند.

جناب آقای شمقدری

ما از شما انتظار زنده کردن ارزش‌های اسلام و انقلاب را نداریم، از شما انتظار فرهنگ‌سازی اسلامی در جامعه را نداریم. حتی از شما انتظار حرکت رو به جلو در اصلاح فرهنگ عمومی را هم نداریم. و تنها یک سوال داریم با خود چه فکر کردید این فیلم را بعد از مدت‌ها توقیف، مجوز اکران دادید؟»